Stop de Japanse Duizendknoop!
Wij kochten in september vorig jaar een sterk verwaarloosde tuin. Overal was woekerend gewas, waar wij langzamerhand orde in weten te brengen. Er is echter één soort, die we maar niet onder controle weten te krijgen: de Japanse Duizendknoop (Fallopia japonica).
Het is een prachtige plant met lichtgroen blad aan een meestal rode bladsteel. Hij bloeit met sierlijke witte pluimen. De steel kan erg dik worden en verhout, net als bamboe.
In de winter verdwijnt het helemaal om dan in het voorjaar met des te meer kracht zijn veroveringstocht door de tuin te beginnen: overal zie je dan kleine rode puntjes die soms binnen een dag wel 10 cm hoog worden.
Wat is het probleem, zou je zeggen. Als het toch mooi is, laat je het toch gewoon gaan? Dat dachten wij ook. Totdat wij een artikel uit het AD onder ogen kregen, waar gewaarschuwd werd tegen deze 'woekerende exoot' en lazen wat voor ellendige gevolgen dit gewas veroorzaakte. De dikke knollen die zich onder de grond vormen, blijken dijken, spoorwegen en fundamenten van gebouwen aan te tasten en zich door asfalt heen te boren. Daarom is deze plant in Groot-Brittannië bij wet verboden. Als je hem in je tuin zet riskeer je daar twee jaar gevangenisstraf.
Googelen leverde een bevestiging van de waarschuwingen uit het artikel op. In de VS zijn aan een paar universiteiten werkgroepen opgericht om te onderzoeken hoe ze deze Duizendknoop eronder kunnen krijgen. Daar woekert het langs een aantal grote rivieren en bestaat het gevaar vooral uit de vernietiging van de biodiversiteit: waar de Japanse Duizendknoop groeit, verdwijnen alle andere gewassen. Er zijn proefveldjes aangelegd, waar men verschillende methoden van bestrijding uitprobeert: na jaren schijnen daar enige successen behaald te zijn, hoewel van totale uitroeiing nog geen sprake is. Het is dus echt duizendmaal erger dan zevenblad.
Onze kas, die ook vol zat met het spul, is ontzet door de almaar groeiende wortelstokken en hij zit ook al tussen de stenen van de zinkput. Wij proberen het in onze tuin te bestrijden door het uitgraven van de wortelstokken en –knollen. Maar dat alleen helpt toch niet genoeg, want elk brokje wortel dat blijft zitten vormt weer nieuwe scheuten. Op de foto zie je hoe onze de duizendknoop in onze vakantie van twee weken weer bezit heeft genomen van de kas. Het herhaaldelijk plukken van opkomende scheuten is, naar men zegt, nog de meest succesvolle methode. Uitputten die wortels! Alles kaal slaan en drie jaar lang afdekken met lichtdicht plastic schijnt ook te helpen, of vijf meter diep afgraven.
Het is helaas niet alleen ons probleem: ik zie de Japanner op verschillende plekken op ons complex en ik zie ook dat er niet altijd iets aan gedaan wordt. Toch is gezamenlijke bestrijding echt nodig, omdat geen enkele plant, maar zeker deze niet, zich aan de grenzen van de eigen tuin houdt.
Helma Hellinga
Volkstuinforum Amsterdam e.o.
